Vihet gurrthemeli i Paraleles së shtrirë të vajzave – Tetovë

Vihet gurrthemeli i Paraleles së shtrirë të vajzave – Tetovë

Më datë 24 qershor, Bashkësisë Islame të Maqedonisë iu shtua edhe një objekt i ri arsimor. Gjegjësisht, në këtë ditë, në Tetovë u vu gurrthemeli i Paraleles së Shtrirë të Vajzave, e cila do të funksionojë nën drejtorinë e Medreses Isa Beu.
Në këtë manifestim ishin prezent: Kryetari i BIM Reis ul Ulema H. Sulejman ef. Rexhepi, Sekretari Gjeneral i BIM H. Afrim ef. Tahiri, Atasheu për kulturë i Ambasadës Turke, Drejtori i Medreses Isa Beu Ibrahim ef. Idrizi, myftinj, imamë, mysafirë dhe dashamirë të arsimit dhe të Islamit.
Në fjalën e tij para të pranishmëve, Drejtori Ibrahim Idrizi foli për veprimtarinë e Medreses Isa Beu dhe për planet e zgjerimit, që kjo medrese i ka parashikuar për të ardhmen. Më pas, Myftiu i Tetovës, H. Alifikri ef. Esati, i falemderoi të gjithë të pranishmit dhe dashamirët për nderimin që i bëhet kësaj paraleleje. Myfti Alifikriu gjithashtu falemderoi donatorin që ka ndihmuar në ngritjen e këtij tempulli të dijës.

Edhe donatori Oskan Gogsal, falemderoi BIM dhe Myftininë e Tetovës që i kanë mundësuar të japë donacion në një objekt të dijës, siç është ky i Paraleles së shtrirë të vajzave. “Jam krenar që jam sot në mesin tuaj dhe që më lejuat ta realizoj ëndrrën time të kamotshme për të investuar në një tempull të dijës Islame”, tha mes tjerash Oskan Gogsal, donatori nga Turqia.

Ndërsa në fjalën e tij përshëndetëse, kryetari i Bashkësisë Islame të Maqedonisë, Reis ul Ulema H. Sulejman ef. Rexhepi, theksoi se “Dora që përkund djepin, edukon Kombin” dhe se me vënien e këtij gurrthemeli, ne po investojmë në të ardhmen më të arsimuar të kombit dhe të fesë sonë. Ai edhe një herë falemderoi donatorin dhe të gjithë pjesëmarrësit në emrin e Tij personal dhe në emrin e BIM. Në vijim do ta ndiqni fjalimin e plotë të Reis Ul Ulemasë:
Qoftë i Bekuar ky Themel
Të respektuar vëllezër e motra, mysafirë të nderuarMë lejoni që të gjithë juve tu përshëndes në emrin e Bashkësisë Islame të Maqedonisë dhe në emrin Tim personal me përshëndetjen më të përkryer Islame – Eselamu Alejkum...
Sot jemi mbledhur këtu për të vendosur gurrë themelin e medrezes Isa Beu – Paraleles së Shtrirë të vajzave. Me këtë rast ne nuk vendosim themelin vetëm të një shkolle, por njëherë ky është gurrë themel për ardhmërinë tonë, për një bazament më të shëndoshë të fesë tonë të përkryer Islame.
Më lejoni të kthehem disa vite pas. Pikërisht në vitin 1984, ku u vunë gurrë themeli i Medreses Isa Beu në Shkup. Atëherë mbretëronte komunizmi, i cili në thelb përpiqej ta shkul besimin ndaj Zotit nga i gjithë njerëzimi. Por edhe në ato kohëra të mundimshme dhe shumë të rrezikshme, kishte njerëz që dashurinë ndaj Allahut të Plotfuqishëm nuk e ndërruan me asgjë. Madje punuan dhe investuan në shërbim të fesë, për ta mbajtur gjallë besimin dhe traditat gjyshërore.
Disa vite më vonë, Rijaseti i Bashkësisë Islame të Maqedonisë në vitin 2004 arriti që në Tetovë të bën hapjen e Paraleles së Shtrirë të Vajzave. Këshilli Arsimor i “Medreses Isa Beu”, në qershor të vitit 2004 shpalli konkursin për regjistrimin e nxënëseve të rregullta në vitin e parë. Fillimisht u paraqitën 22 vajza. Numri i tyre rritej nga viti në vit. Ndërsa sot ky numër është shumëfishuar. Kjo është edhe arsyeja kryesore Është një kënaqësi e veçantë kur ëndrra e një shoqërie bëhet realitet. Këtë vit do të mbledhim frutat e një pune të stërmadhe që na u deshën vite të tëra sakrificë e mund për ta arritur këtë sukses.
Falë edhe donatorit, gjegjësisht VAKIFIT i cili tregoi gatishmëri ta jetëson këtë hap tonin, a njëherit të investon në ardhërinë e fëmijëve tanë dhe gjeneratave të reja.
E shfrytëzoj rastin që në emrin e Bashkësisë Islame dhe në emrin Tim personal, z. OSKAN GOGSAL ta falemderoj nga shpirti e nga zemra dhe e lusim Allahun Fuqiplotë që ta shpërblen më gjithë të mirat nga thesari i Tij i pashtershëm.E kaluara jonë, gjithmonë do ta ndjek ardhmërinë tonë. Veprat e mira që i bëjmë në këtë jetë, do të na shpërblehen në jetën e amshueshme. Prandaj vëllezër (motra), është koha që planet tonë të kahmotshme t`i jetësojmë për të mirën e gjeneratave të reja.
Me ligjin e ri për arsim të mesëm, çdo prind është i detyruar ta dërgon fëmijën e vet në shkollë. Hapja e kësaj paraleleje do t’i mundëson edhe femrës myslimane një shkollë adekuate, me ç’rast, askush më nuk do të ketë guximin që ta drejtojë gishtin nga nënat myslimane, me përbuzjen se ato janë pa shkollë. Fjala e urtë thotë se: Dora që përkund djepin, edukon edhe kombin. Ne me këtë hap, investojmë në edukimin e nënave që do ta edukojnë kombin tonë. Vëllezër (motra) të nderuar, më lejoni që këtë fjalim ta përmbylli me thënien e profetit Muhamed a.s.: “Parajsa është nën këmbët e nënës”.
Pra Allahu Fuqiplotë e Bekoftë këtë tempull të diturisë, të arsimit Islam në vendin tonë dhe Allahu i Plotfuqishëm i bekoftë të gjitha ata që do të ndihmojnë në kompletimin e kësaj paraleleje. Edhe një herë pra, Qoftë i Bekuar ky Themel.

Marur nga: www.bim.org.mk

Xhelal ef. Xhemaili: "Ta shfrytëzojmë kohën"

Xhelal ef. Xhemaili
Hutbe: Ta shfrytëzojmë kohën

Falenderimi i takon All-llahut xh.sh,krijuesit të gjithësisë,salatet dhe selamet qofshin mbi të dërguarin e Tij profetin Muhammed Mustafan s.a.v.s.mbi familjen e tij,mbi shokët e tij dhe mbi të gjithë ata që e pasuan dhe do ta pasojnë deri në ditën e gjykimit.

Vëllezër besimtarë!
Koha është dhunti e Allahut xh.sh. dhe është e kufizuar, prandaj secili moment, secila orë dhe secila ditë është shumë e çmueshme dhe nuk duhet që të na kalojë në punë të kota. Duhet maksimalisht ta shfrytëzojmë për të mirën tonë në këtë botë dhe të bëjmë vepra të mira me të cilat do të fitojmë edhe mirësitë e botës tjetër.

Allahu xh.sh. në kaptinën e Kur-anit El-Asr thotë:"Pasha kohën! Nuk ka dyshim se njeriu është në një humbje të sigurt. Me përjashtim të atyre që besuan, që bënë vepra të mira, që porositën njëri-tjetrin t’i përmbahen të vërtetës dhe që këshilluan njëri-tjetrin të jenë të durueshëm." (El-Asr-1-3).

Vëllezër besimtarë!
Allahu xh.sh. në këto ajete të kësaj kaptine betohet në kohën që është gjëja më e çmueshme për njeriun,nëse e shfrytëzon ate si duhet..Dhe më tutje thotë i Lartë Madhëruari njeriu është në humbje të vërtet,por cili është në humbje të vërtet? Në humbje të vërtet janë ata të cilët gjithnji jetën e vet e kanë kaluar dhe e kalojnë duke e humbur kohën në punë të kota,kurse të shpëtuar janë ata të cilët besuan bindshëm Allahun xh.sh. dhe punuan dhe punojnë punë të mira,dhe porositën njëri tjetrin ti përmbahen të vërtetës dhe që këshilluan njëri tjetrin në durim-sabër.
Vëllezër besimtarë!
Secili nga ne do të përgjigjet për kohën që e ka kaluar në këtë botë.Askush nga ne nuk është në gjendje të dijë se kur do të përfundojë koha e të jetuarit (vdekja), por e din se secilën ditë që kalon ai ka më pak kohë në disponim,prandaj jemi të obliguar të mësojmë gjëra të dobishme dhe të bëjmë sa më shumë punë të mira sa jemi gjallë në këtë botë mashtruese-kalimtare.
Allahu xh.sh. në Kur’an thotë:
“Ditën kur çdo njeri e gjen pranë vete atë që veproi mirë ose keq, e për atë të keqe që e bëri, do të dëshirojë që në mes tij dhe në mes të asaj të jetë një distancë shumë e madhe (e mos ta shohe)”. (Ali Imran, 30)
Një kategori e njerëzve kur thirren që të punojnë punë të mira ose të shkojnë në xhami,të bëjnë ndonjë mirësi tjetër ose u ofrohet ta lexojnë ndonjë libër edukativ fetar ose shkencorë thonë se nuk kanë kohë,kurse të njejtit gjejnë kohë për të ndejtur me orë të tëra nëpër lokale-çajtore ose duke shiquar programe të ndryshme televizive,ose në mënyra tjera e humbin kotë kohën.Njerëzit e këtillë duhet ta dinë se koha e kaluar nuk kthehet më,prandaj duhet ta kalojnë kohën krejt duke bërë vepra të mira.


Pejgamberi s.a.v.s. në një hadithë të tijë thotë:
“Asnjë agim nuk lind pa thirrjen e dy engjëjve: “O bir i Ademit, unë jam dita e re dhe i dëshmoj veprimet e tua, prandaj më shfrytëzo më së miri, për shkak se unë kurrë nuk do të kthehem prap deri në Ditën e Gjykymit”.
Vëllezër besimtarë!
Muslimani i vërtetë do t’i përmbahet orarit islamik ashtu që do të ngrihet herët dhe nuk do të shkojë në punë pa e falur sabahin, poashtu edhe në mbrëmje nuk do të vonohet, por pas namazit të jacisë do të shkojë të pushojë.Ai gjithnjë do të mundohet që të përsosje veten me cilësi të mira,të përsosje profesionin e vet dhe do të mundohet që sa më i dobishëm të jetë për rrethin ku jeton.E jo sikur disa vëllezërit tanë aspak nuk mendojnë dhe nuk e lënë mëngu gjumin e sabahut,( të cilin shejtani ua bën më të ëmbël).
Vëllezër besimtarë!
Thirën ezani i sabahut kurse shumë vëllezër dhe motra tona muslimane as që ngriten ta e ndëgjojnë ezanin dhe ta përmendin Allahun xh.sh. dhe të kryejnë obligimin e tyre.
Pejgamberi s.a.v.s. thotë:
“Më tepër që frigohem për ummetin tim janë: ritja e stomakut, gjumi i tepruar dhe përtacia”. (Hakimi)
Gjithashtu pejgamberi s.a.v.s.thotë:
“Në dy begati janë të papërfillshëm shumica e njerëzve, e ato janë: shëndeti dhe koha e lirë”. (Buhariu)
“Ai, dy ditët e të cilit janë të njëjta (në arritje), është në humbje të sigurt”. (Sunen ud-Dejlemi)
Vëllezër besimtarë!
Mos tia lejojmë vetes tonë që të bëhemi nga ai grup i njerëzve që thonë: “të dal të eci pak ta vras kohën”.Këtë nuk e dëshiron Allahu xh.sh. nga ne për ate se humbja e kohës kotë është nji katastrofë e madhe për ne,sepse nëse ne nuk i shfrytëzojmë kohën në maksimum me të mira atëhere koha do të na shfrytëzon neve.
Prandaj në fundë vëllezër besimtarë!
E lusim të Plotfuqishmin Allah xh.sh. të na bën prej atyre besimtarëve të vërtetë që do ta e shfrytëzonim kohën mu ashtu siq dëshiron Allahu xh.sh. dhe pejgamberi Muhamedi s.a.v.s.
O Zot,Krijuesi i jonë dhe i gjithësisë,mëshirues dhe udhëzuesi i jonë,na mëshiro neve dhe prindërit tanë dhe na i fal gjunahet tona sepse Ti je Ai që falë dhe që mëshiron.Amin.

Hutbe: 20-06-2008,dita e xhuma.
E pregaditi: Xhelal ef. Xhemaili

Dua hatme nga nxënësit e xhamisë në fsh.Sedllarcë

Falemenderimet dhe lavderimet të qofshin Ty o Allah,Krijues i botërave,sundues i dytës së gjykimit.
Me datë 11-06-2008,dita e mërkurë u organizu manifestim fetar në xhamin e fsh.Sedllarcë.Si në çdo xhamijë ashtu edhe në xhaminë e fsh.Sedllarcë nxënësit e këtijë fshati e ndjekin mësimbesimin fetar,edhe ate nji numër bukur i madh.Sukseset janë evidente në nivel të lartë,duke marë parasysh interesimin e vet fëmijëve për mësim,gjithashtu edhe interesimin e prindërve dhe intersemin e hoxhollarëve.
Mual-limi i kësaj xhamie Muhamed ef. Ismaili jep kontribut të madhë në mësimin dhe edukimin e gjeneratava të reja të këtijë fshati.Këtu në këtë foto janë fëmijët të cilët bëjnë hatme,dmth.e kanë përfunduar leximin e Kur’anit dhe kanë mësuar rregullat mbi islamin,dhe në këto raste organizohen manifestime nga ana e hoxhollarëve,të cilët manifestime gjatë do të mbahen mend në kujtesat e besimtarëve të këtij fshati.
Xhamija e fsh.Sedllarcë në komleksin e xhamisë posedon mektebin ku mësojnë nxënësit,gjithashtu në oborë gjindet shadrvani i cili i jep nji bukuri të posaçme xhamisë.Gjithashtu xhamija posedon bibliotekën "DITURIA" e cila është e pasur me mbi se 1500-libra me karakter fetar dhe shkencor.Kjo bibliotekë u themelua në vitin 2004.Xhamija e ka këshillin drejtues që përbëhet prej disa anëtarëve në krye me myteveliun Nuri Ismaili.Xhamija ka dy punëtor-hoxhollarë aktivë,dmth. Imamin Xhelal ef.Xhemaili dhe Muhamed ef. Ismaili mualim-muezin.

Nga Xhelal ef. Xhemaili

Xhelal ef. Xhemaili:“Mjer ata që në këtë botë ia kthejnë shpinën urdhërave të Allahut xh.sh,dhe të njejtit nuk arrijnë në kohë të pendohen”.

Xhelal ef. Xhemaili

Hutbe: Mjer ata që në këtë botë ia kthejnë shpinën urdhërave të Allahut xh.sh,dhe të njejtit nuk arrijnë në kohë të pendohen.
Falenderimet i takojnë Allahut,Zotit të botërave.Vetëm Atij i falemi,Atij i nënshtrohemi dhe vetëm prej Tij kërkojmë ndihmë,që të na udhëzojë në rrugën e drejtë, në rrugën e së vërtetës.I falemenderohemi Allahut që na ka bë besimtarë,dhe që na bëri ummeti i Pejgamberit Muhamed (paqja dhe shpëtimi qofshin me të).Salatet dhe selamet qofshin për Muhammed mustafan,familjen e tij fisnike,mbi as-habët,dhe mbi të gjithë ata që e ndjekën dhe do ta ndjekin rrugën e pejgamberit s.a.v.s. deri në ditën e gjykimit.
Vëllezër besimtarë!
Të gjithë njerëzit gabojnë; të gjithë njerëzit bëjnë gjunahe, sepse të këtillë i ka krijuar All-llahu Fuqiplotë. Pejgamberi s.a.v.s. thotë: "Të gjithë bijtë e Ademit janë gabimtarë, por më të mirët gabimtarë janë ata të cilët pendohen". Poashtu, Pejgamberi s.a.v.s. thotë: "Sikur të mos bënit gjunahe,All-llahu do t’ju kishte zhdukur dhe do të sillte njerëz tjerë që bëjnë gjunahe dhe kërkojnë falje, e All-llahu do t’ua falte".Për ata që i frikohen All-llahut kur bien në mëkat,kur gabojnë All-llahu i Madhëruar për ta në Kur’an thotë: "Edhe ata të cilët kur bëjnë ndonjë (mëkat) të shëmtuar ose i bëjnë zullum vetes së tyre, e përmendin All-llahun dhe kërkojnë falje për mëkatet e tyre - e kush i fal mëkatet përveç All-llahut?".(Ali Imran: 135)
Mirëpo, këtu ka një shenjë, me të cilën dallohen këta besimtarë:
"Dhe që duke e ditur, nuk vazhdojnë në atë që kanë punuar (në të keqen)".(Ali Imran: 135) Pra, dallimi mes besimtarit që bie në mëkat dhe mëkatarit ndaj All-llahut është ajo që ka thënë Ibni Mes’udi radijallahu anhu: "Besimtari e sheh mëkatin si një kodër e madhe,që frikohet të mos bijë mbi të dhe ta mbulojë, kurse dyfytyrëshi (mëkatari), e sheh mëkatin si një mizë që është ndalur në hundën e tij dhe e largon me lehtësi". Të dy i bëjnë mëkat All-llahut, porse i pari kur bën mëkat frikohet, pendohet, i rrënqethet zemra,kërkon falje prej Zotit dhe vepron punë të mira për ta shlyer atë që ka bërë. E sa i përket të dytit që bën mëkate,dhe e then urdhërin e All-llahut, ai kënaqet dhe gëzohet me punën e tijë të shëmtuar.
Vëllezër besimtarë!
Për fat të keq edhe në kohën e sodit kemi nga këta njerëz me iman të dobët,të cilët për çdo ditë edhe më tepër po zhyten në gjunahe dhe aspak nuk po mërziten se dita ditës edhe më tepër ata po thellohen në humner të mëkateve,dhe siq po duket ende dëshirojnë të vazhdojnë në atë drejtim të gabuar,sikur kan gjetur ëmbëlsirë të duhur në gjunahe.
Duhet të e kuptojmë se mëkateve nuk mund t’u ikim plotësisht,por duhet të angazhohemi që sa ma shumë të ju largohemi,dhe dije se këto mëkate sjellin dëme, dhe e nxinë fytyrën e zemrën.Shih se si All-llahu e përshkruan jetën e atyre që i bëjnë mëkat All-llahut dhe i janë larguar rrugës së Tij! All-llahu i Madhëruar thotë: "E kush ia kthen shpinën udhëzimit Tim, do të ketë jetë të vështirë dhe në Ditën e Kijametit do ta ringjallim të verbër". (Ta-Ha: 124)
Jeta e këtyre gjunahqarëve është në kundërshtim me fjalën e All-llahut: muzika që e dëgjojnë tërë ditën dhe tërë natën ua ka turbulluar mendjet e tyre e harami ua ka verbuar sytë. Kur dalin prej shtëpisë dhe kur kthehen nuk e përmendin All-llahun, e as që u bie ndërmend ta falin namazin. Nëse e pyet, pse vepron kështu,o njeri?, - ai të përgjigjet: ’’Për të thyer monotoninë,për të e vra kohën, për t’u liruar nga ngushtësia që ndiej në zemër,për të e larguar pikëllimin sepse nuk shijoj kënaqësin e kësaj bote’’. Për këta njerëz të mjerë shih se si përgjigjet All-llahu i Madhëruar: "E kush ia kthen shpinën udhëzimit Tim, do të ketë jetë të vështirë dhe në Ditën e Kijametit do ta ringjallim të verbër’’. Ai do të thotë: ’’Zoti im përse më ngrite të verbër, kur unë isha me sy?’’ Ai (All-llahu) thotë: ’’Ashtu si i harrove ti argumentet Tona që t’i ofruam, ashtu je i harruar sot". (Ta-Ha: 124-126)
Prandaj edhe ne vëllezër besimtarë!
Sot po jetojmë një jetë të vështirë plot me halle me brenga dhe me plot probleme,si në familjet tona poashtu edhe më gjërë në shoqërinë tonë ku ne jetojmë dhe veprojmë,për ate se nuk po punojmë sipas normave të Kur’anit,don të thotë se ia kemi kthye shpinën normave-urdhërave të Kur-anit Famëlartë,dhe sun-netit-rrugës së Pejgamberit s.a.v.s.
Gjunahet sjellin dëm në këtë botë siç sjellin dënim në varr dhe në botën tjetër, atë ditë kur do të dalim para All-llahut dhe do t’i shohim veprat tona. Atëherë,duhet të mësojm se si ta mbrojm vetveten nga gjunahet dhe punët e këqia që i kemi bërë.Duhet të shpejtojm para se të bëhet vonë. Pejgamberi Muhammedi s.a.v.s. thotë: "Shpejtoni në veprat e mira dhe keni kujdes fitnet (sprovat) si terri i natës".Nuk duhet ta lëmë teoben për më vonë sepse Pejgamberi jonë i dashur Muhammedi s.a.v.s. në nji hadith tjetër thotë: “U shkatëruan u humbën ata të cilët e lanë teoben për më vonë “.
Sotë në ket kohë të vështirë duhet dhe e kemi për borxhë që të mësohemi se si të mbrohemi prej mëkateve. A nuk e vërejm se si ata që nuk mbrohen prej gjunaheve se si përfundojnë në humnerën e epsheve. Ata kanë nevojë që dikush t’i thërret në rrugë të drejtë-në rrugën e shpëtimit, se vërtetë zemrat e tyre janë të dobësuara dhe të shtangura.
Puna e parë që të ndihmon të mbrohesh prej gjunaheve është vetllogaria dhe vetkontrolli kudo që të jesh,në çdo vend. Natën kur je vetëm në dhomë, apo në shoqëri, dije se dikush të përcjellë, e regjistron veprimin tënd. A e di kush është ai? Ai është All-llahu, I Cili nuk ka nevojë për askënd, kurse të gjithë kanë nevojë për të. Ai është Ai që të ka krijuar dhe të ka përsosur dhe të ka dhënë formën më të bukur,dhe të ka dhuruar pasurin më të çmueshme,të fali mendjen,logjikën e shëndoshë që të lexosh,të logjikosh të studëjosh dhe të përparojshë në çdo aspektë.
I mjerë dhe i humbur është ai i cili jetën e vet e kalon në gjunahe, duke bredhur andej e këndej nëpër vende të çoroditura me muzikë e alkool dhe mendon se askush nuk e sheh dhe nuk e dëgjon.Shihë se çka thotë Allahu xh.sh, I Cili përcjellë çdo hap,çdo frymëmarrje,çdo shikim e çdo fjalë tënde: "Ai është që di të fshehtën dhe të dukshmen. Ai është i madhëruari dhe i lartësuari. Për Të është njësoj (në dijen e Tij) si ai që fsheh prej jush thënien, si ai që e shpreh haptazi, si ai që vepron fshehtas natën (në errësirë të natës) dhe si ai që vepron haptazi ditën". (Err-Rra’d: 9-10)
Pejgamberi s.a.v.s. thotë: "O njerëz, pendohuni te All-llahu, sepse unë pendohem njëqind herë në ditë!"
Pra, Pejgamberi s.a.v.s. njeriu që i ishte garantuar xhenneti kishte frikë nga All-llahu,ka bërë teobe nga njiqind here në ditë, kurse disa nga njrëzit edhe kur bëjnë gjunahe dhe shkelin urdhërat e All-llahut qeshin, nuk i japin rëndësi asaj që veprojnë dhe mendojnë; nuk i japin rëndësi faljes së namazit që është shtylla e fesë,nuk i japin kurfarë rëndësie zekatit gjithashtu nuk i japin kurfar rëndësie kushtit të pestë haxhit,etj… Kjo ndodhë për shkak se zemrat e tyre janë forcuar dhe verbuar duke shkuar pas kësaj bote dhe kënaqësive të saj. Kështu nuk ishte me të parët tanë të mirë. Ajo gjeneratë kishte Islamin në zemër dhe gjithnji punojshin për islam. Megjithëkëtë, kishin frikë prej All-llahut aq tepër, saqë Ebu Bekri [radijall-llahu anhu] thoshte: "Ah, sikur të isha një dru i thjeshtë i parëndësishëm" d.m.th. shpresonte të ishte diçka që s’jep llogari përpara All-llahut edhe pse ai ishte i përgëzuar me Xhennet qysh në këtë botë.
Omeri [radijall-llahu anhu] kur dëgjonte ndonjë ajet kur’anor, në të cilin përmendej dënimi i All-llahut sëmurej dhe binte në shtrat me ditë të tëra. Njerëzit kur e vizitonin mendonin se ishte i sëmurë, e ai në realitet vuante jo për shkak të sëmundjes, por për shkak të frikës së madhe që kishte ndaj All-llahut. Një ditë mori një grusht dhé në dorë dhe tha: "Ah, sikur të isha si ky dhé,të mos më kishte lindur nëna, e të mos isha përmendur".
Ata ishin shëmbëlltyra më e mirë e Islamit, njerëzit që kthyen faqen e historisë dhe e ndriçuan atë. Nuk i frikoheshin askujt përveç All-llahut sepse ashtu i kishte urdhëruar Krijuesi i tyre në Kur’an.
Pra, për të qenë ndër njerëzit më të mirë në këtë dhe në botën tjetër,jemi të obliguar me pendim ndaj Zotit të Vetëm,dhe të përmirësohemi në çdo aspekt.
Duhet të dijmë se pendimi i sinqertë është i obliguar dhe i domosdoshëm për çdo musliman dhe muslimane.Për këtë pajtohen të gjithë dijetarët islam,se pendimi është i obliguar dhe i domosdoshëm.
Pra rruga e vetme dhe e vërtetë është pendimi dhe përmirësimi,që muslimani të përfitojë nga gjërësia e mëshirës së All-llahut dhe të ecë rrugës së vërtetë,vetëm në këtë mënyrë do ta shpëtojë vehten nga dënimi i All-llahut Fuqiplot.Pra e lusim Allahun e Madhërishëm që të na e pranon teoben-pendimin tonë të sinqert,dhe inshaallah në të ardhmen do të bëhemi prej atyre besimtarëve të mirë që do të punojmë vetëm punë të mira me të cilat do të ishte i kënaqur Allahu xh.sh. dhe pejgamberi i Tij Muhammedi s.a.v.s.Amin.

Nga Xhelal ef.Xhemaili.Imam i xhamisë fsh.Sedllarcë

Xhelal ef. Xhemaili:"Edukimi i fëmijës në islam"-1

Hutbe: Edukimi i fëmijës në islam-1

Falemenderimet dhe lavdërimet tona të sinqerta qofshin mbi Krijuesin e gjithësis Allahun e Madhërishëm.Salati dhe selami-shpëtimi dhe paqa e Allahut Fuqiplot qoftë mbi pejgamberin tonë Muhammedin s.a.v.s. poashtu mbi familjen e tijë të pastërt dhe mbi shokët as-habët e tijë të sinqert,si dhe mbi të gjithë ata që e ndjekën dhe do ta ndjekin rrugën e Resulullahit deri në ditën e gjykimit.Allahu xh.sh. qoftë i kënaqur me ne dhe me ata.

Vëllezër besimtarë!
Allahu xh.sh. në Kur’an thotë:“O ju që besoni! Ruani veten dhe familjet tuaja nga zjarri,(lëndët djegëse) të të cilit janë njerëzit dhe gurët, dhe të cilin e përcjellin engjijt e fuqishëm dhe të ashpër, të cilët nuk i kundërshtohen urdhërave të Perëndisë dhe të cilët punojnë për atë që urdhëron”.
Të gjithë e dimë se bota dhe ardhmëria u mbetet të rinjëve. Gjeneratat e vjetra shkojnë e të rejat trashëgojnë. Për të qenë gjeneratat e reja të afta që të marin mbi vete emanetin e Allahut dhe detyrat që i presin në jetë, prindërit për këtë duhet të kujdesen me kohë. Për të qenë sa më të suksesshëm në edukimin e fëmijëve e që edhe Zoti të na bekojë me këtë punë sa të rëndë dhe aq fisnike duhet që t’i kryejmë disa obligime ndaj fëmijëve si prindër qysh në fëmijërinë e hershme e që janë: prerja e kurbanit, emërtimi i fëmijës, me ia kënduar ezanin dhe ikametin në vesh dhe synetimi i fëmijëve meshkuj si dhe fejesa dhe martesa në kohën e duhur.
Vëllezër besimtarë!
Pejgamberi s.a.v.s. thotë: “Edukimi i mirë është trashigimia më e vlefshme të cilën mund t’ia lëne prindi fëmijut”. (Tirmidhiu)
Një dijetar islam thotë se me edukim duhet të fillojmë njëzet vjet para lindjes së fëmijës. Ky pohim sot po vërtetohet. Siç është e njohur prej hulumtimeve të shumtë, formimi i personalitetit të fëmijut para se të hyjë në shkollë mvaret nga kualiteti i familjes. Edhe për edukimin fetar kjo është e rëndësishme, sepse njohuritë dhe shprehitë e para fëmiju i fiton nga prindërit, vëllezërit, motrat dhe antarët tjerë të familjes. Posaçërisht prindërit duhet të jenë korekt në sjelljen në mes veti, sepse në një familje në të cilën çdo ditë shfaqen grindje, përdoren orë e ças fjalë fyese e banale ndërmjet dy bashëshortëve në prani të fëmijëve, aty pasojat mund të jenë fatale e që në të ardhmen nuk mund të evitohen.
Duhet që fëmiut t’i mësojmë të shprehi kelimei shehadetin qysh kur fillon të flet dhe kështu në përputhje me zhvillimin e fëmisë deri në moshën shtatë vjeçare duhet t’i mësohen suret e shkurta nga Kur’ani dhe disa nga kushtet e fesë.E jo ti mësojmë fëmijët tanë të përdorin fjalë pise të poshtra dhe çoroditëse,sepse mundë të vërejmë se ka edhe prej atyre prindërve që kënaqen kur fëmiu i tijë po flet fjalë të atilla.Kjo nuk guxon të ndodhë te besimtari muslimanë,sepse më vonë kjo do të ndikon shumë negativisht,por edhe do të duhet të japim llogari para Allahut xh.sh. në ditën e gjykimit.

Vëllezër besimtarë!

Zoti është i pranishëm në natyrë me krijimin e Tij. Zoti na ka krijuar neve dhe çdo gjë rreth nesh, ka vendosur ligje të cilat nuk mund të ndryshohen përveç se me vullnetin e Tij. I tërë kozmosi flet për Zotin dhe nëpërmjet njohurive tona për natyrën dhe gjithësinë me siguri shkojmë kah njohja e Zotit. Poashtu fëmijëve duhet tu flasim për disa nga fenomenet dhe lidhshmëritë e tyre dhe këtë ta lidhim me fuqinë dhe krijimin e Zotit, sepse ligjet e Zotit janë në përputhje me mendjen e shëndoshë. Mos u flasim fëmijëve për Zotin me legjenda dhe tregime të tmershme e të çuditshme të cilat vinë në kundërshtim me natyrën e fëmiut.
Sipas Kur’anit, feja e vërtetë gjykon çdo të keqe dhe obligon secilin besimtar që të luftojë kundër të keqes. Për këtë kur u flasim fëmijëve duhet të marim shembuj nga jeta e Pejgamberëve të Zotit të cilët përmenden në Kur’an. Të flasim për Ibrahimin a.s. i cili gjatë tërë jetës ka luftuar kundër të ligave, devijimeve,bestytnive,renës dhe shtypjes.Tu flasim për humanitetin e Jusufit a.s., për heroizmin e Musait a.s. i cili ka luftuar kundër padrejtësisë dhe robërisë, me të cilën Faraoni e ka shtypur popullin e tij. T’i njoftojmë me thirjen e Muhammedit a.s. në rrugë të Zotit, vazhdueshmërinë dhe durimin, trimërinë e tij të pakrahasueshme.Kështu e udhëzojmë fëmiun të formojë vetëdije të shëndoshë për relacionet në mes të njeriut dhe natyrës,dhe kështu do të formojë bindje për nevojën e luftës për të mirën dhe kundër të keqes.

Pejgamberi s.a.v.s. ka thënë:“Njeriu është kujdestar në familjen e vet dhe do të pyetet për të, gruaja është kujdestare në shtëpinë e burrit të vet dhe do të pyetet për të.” (Transmeton Buhariu)

Gjithashtu pejgamberi s.a.v.s. thotë: “Prindi është i obliguar ndaj fëmijës së vet: ta emërtojë me emër islam; ta edukojë mirë; ta shkollojë, ta mësojë të notojë (ta lejojë që të meret me aktivitete sportive) dhe t’i zotërojë shkathtësitë luftarake (të aftësohet për mbrojtjen e atdheut); ta përmbajë me pasuri të fituar në mënyrë të lejuar; dhe ta martojë kur t’i vijë koha”.
Siç shihet nga këto hadithet, prindërit kanë obligim që fëmijët e vet t’i dërgojnë në shkollë dhe të mundohen që fëmijëve të tyre tua sigurojnë të gjitha kushtet dhe mjetet që të arsimohen si kërkojnë kushtet bashkëkohore duke përfshirë edhe përgaditjen superiore, sepse Pejgamberi a.s. ka thënë: “Edukoni fëmijët tuaj! Ata duhet të jetojnë në një kohë tjetër prej kohës suaj”.
Islami nuk ka bërë ndonjë dallim ndërmjet vajzave dhe djemve për sa i përket shkollimit. Në këtë pikëpamje pejgamberi s.a.v.s. thotë:“Dituria është e obliguar për çdo musliman(fjala musliman nënkupton të dy gjinitë).” (Ibni Maxhe).
Por, në këtë drejtim si shoqëri muslimane që jemi duhet të angazhohemi që femrat të shkollohen në kushte që i kërkon islami.
Feja islame nuk i ka kufizuar qëllimet e edukimit vetëm në aspektin shpirtëroro-fetare por edhe për atë sekular. Pejgamberi s.a.v.s. ka urdhëruar çdo antarë i bashkësisë islame që ti kushtojë rëndësi të njejtë jetës shpirtërore dhe asaj sekulare duke thënë: ”Puno për jetën e kësaj bote sikur nuk do të vdesish kurrë dhe puno për botën tjetër sikur do të vdesish nesër”.
Nuk duhet që edukimi sekular dhe shkollimi të jetë qëllim i vetëm, por, duhet edhe edukimi fetar shpirtërore. Edukatorët muslimanë janë të mendimit se qëllimi i edukimit nuk është mbushja e mendjeve të nxënësve vetëm me fakte, por pastrimi i moralit të tyre, edukimi shpirtërorë, zgjerimi i vyrtitit, mësimi i pastërtisë dhe pregaditja e tyre për një jetë përplot sinqeritet dhe pastërti. Qëllimi i parë i edukimit islam dhe më i lartë është pastrimi i moralit dhe mësimi shpitërorë.Çdo prind duhet të konsideroj etikën fetare më të vlefshme se çdo gjë tjetër.
Pas moshës shtatë vjeçare fëmiu duhe të mësohet të jetojë në fe, prandaj edhe Pejgamberi s.a.v.s. thotë: “Urdhëroni fëmijët tuaj të falin namazin dhe kur ti mbushin shtatë vjetë detyroni-rrihni nga pak që të falin namazin”. (Ebu Davudi).
Më shumë efektë do të kishte patur dhe më së miri do të ishte nëse une dhe ti o vëlla i nderuar musliman nëse para tyre marim abdest, falemi dhe i marim me vete në xhami.Dmth.une dhe ti jemi shembull i fëmiut tanë,sepse nëse une dhe ti nuk i praktikojmë urdhërat e Zotit,atëhere çka dot presim nga fëmiu i cili ende nuk dinë të mendojë mirë.
Gjatë kësaj kohe fëmiu krahas kryerjes së namazit dhe i ibadeteve tjera duhet të mësojë të lexojë edhe Librin e Allahut Kur’anin sepse kjo është një ibadet shumë i lartë të cilin në shumë raste na e rekomandon pejgamberi s.a.v.s.Në lidhje me këtë do ta përmendim hadithin ku pejgamberi s.a.v.s. thotë: “Edukoni fëmijët tuaj në tri gjëra: të duan Pejgamberin e Allahut, të duan familjen e tij dhe të duan leximin e Kur’anit”. (Transmeton taberaniu)
Si prind duhet dhe e kemi obligim fetarë që fëmijëve tu flasim për dukuritë negative siç janë: tallja me fenë dhe konditat e saj, sharja, mallkimi, përdorimi i fjalëve tjera të këqija, dhe tu tregojmë se këto janë shkak që na çojnë në xhehhenem,edhe këtu të mëdhejtë duhet t’i ruajnë gjuhët e tyre para fëmijëve si shembull më i mirë.Tu flasim edhe për dukuritë tjera negative siç janë: bixhozi, droga, alkooli, duhani etj.Duhet të dijmë se fëmijët tonë se çfarë libra lexojnë,çfarë filma shikojnë,si dhe gjatë përdorimit të internetit të kontrollohen dhe duhet kemi vëmendje të posaçme se me kënd shoqërohen dhe të mundohemi në mënyrë sa më të butë dhe më të mirë ti largojmë nga këto gjëra të flliqura.
Nëse qëllimit nuk ia arimë nuk bën që fëmijët tanë t’i mallkojmë por duhet me bë dua-lutje të hajrit që Zoti t’i udhëzojë në rrugë të drejtë.
Vëllezër besimtarë!
Duhet dhe ka nevojë tepër të madhe që nëpër shkollat tona shtetërore të aplikohet mësimi mbi fenë siç aplikohet gjithkundë nëpër botë dhe nëpër europë si Gjermani,Zvicër,Austri,Slloveni,Kroaci,Bosnjë e Hercegovinë edhe në shumë vende tjera,por gjithsesi duhet na të gjithë sëbashku të angazhohemi e sidomos bashkësia islame dhe partitë tona politike të cilat na përfaqësojn neve në organet më të larta shtetërore.
Por siç duket dhe sipas njohurive tona momentale dhe me faktet që disponojm disa nga partit tona politike (në platformat apo në programet e tyre politike) ata jo që nuk kërkojnë që mësimi fetar të futet nëpër shkolla shtetërore,por për fat të keq ata bile janë kundër mësimit fetar.
Kush e bënë këtë o vëllezër besimtarë?
E bën ai vëllau i jonë shqiptarë-musliman që ia kemi dhënë votën unë dhe ti.Bile aspak nuk po turpërohen dhe nuk kanë fije turpi edhe pas kësaj krejtë që po ndodhë me ne besimtarët musliman të këtyre trojeve.

O vëllezër besimtarë!
Duhet ta kryejmë me pëgjegjësi obligimin që kemi ndaj fëmijëve tanë sepse në pleqëri mosedukimi i tyre na këthehet si bumerang neve personalisht.Transmetohet se një prind i është ankuar h. Omerit për sjellje jo të mirë të djalit të vet. Kur ka dëgjuar h. Omeri se ai nuk ka kryer obligimin ndaj djalit sa ka qenë fëmij i është përgjigjur: “Largohu nga unë, shporu, padit të birin për padëgjueshmëri, kurse ti si prind obligimet tua si ke plotësuar ndaj tij”.
Edhe ne vëllezër! E kemi për borxhë-obligim fetar që sa ma parë në moshën më të vogël ti edukojmë mirë fetarisht,tua mësojmë islamin dhe rregullat e tijë,poashtu duhet ti dërgojmë në shkollë që të mësojnë të kenë suksese në mësime dhe të përparojnë në çdo sferë,por çka është edhe më e nevojshme ti edukojmë sa ma mirë që ata fëmijët tanë të sillen sa ma mirë në mjedisin dhe shoqërin ku ata jetojnë,gjithashtu të sillen mirë me arsimtarët-profesorët,sepse kohëve të fundit metëvërtet hasim në nji sjellje shumë arrogante dhe të dobët të fëmijëve tanë me arsimtarët dhe me profesorët,jo vetëm që nuk mësojnë,por shkaktojnë probleme të mëdha nëpër shkolla,duke vjedhur duke coptuar apo duke djegur ditarët për mbajtjen e mësimit.
Shtrohet pyetja ku ndodhin këta probleme dhe kush po i shkaktonë këta probleme?
Përgjigjja është shumë e lehtë.
Ne të gjithë jemi dëshmitarë se këta probleme fatale po ndodhin vetëm në mjediset tona shqiptaro-muslimane,dhe shkaktarë të këtyre problemeve janë fëmijët tanë shqiptar-musliman.Këta probleme neve na kthehen si bumerang si rezulltat i krejt asaj që ne nuk kemi punuar me kohë dhe për ate se shumë vonë jemi zgjuar për ti edukuar ata në kohë.
Por,çka është edhe më e keqja sepse disa nga prindërit e fëmijëve tanë në vend që ta këshillojnë fëmijën e vet kah e mira ata i japin të drejtë fëmijut të vet të dobët para së gjithash me edukat të dobët familjare dhe me sukses shumë të dobët,dhe prindërit shkojnë kërkojnë nga arsimtarët ose nga profesorët që me çdo kushtë të gjitha notat e dobëta të ua përmirsojnë fëmijëve të tyre të dobët,sepse ka dëshirë të flaktë ta dërgoje fëmiun e vet të dobët në shkollë të mesme ose në fakulltet.Dhe çfar rezultati vëllezër do të presim nga ky nxënës i dobët i cili ia ze vendin nji nxënësit të edukuar mirë dhe me sukses shembullor.Pra më duket se ne po bëjmë vetëvrasje të vet kombit shqiptarë,sepse e lëmë sakat-të gjymtë gjeneratën e re,rinin e cila është ardhmëria e popullit.
Vëllezër besimtarë!
Kjo nuk po ndodh askund në botë vetëm po ndodh te ne shqiptarët-musliman.Metëvërtet kjo çka po ndodh me ne është nji katastrofë e madhe për gjithë popullin shqiptarë.Me e lanë anash edukimin e brezit të rri është gjunah i madhë,dhe këtë nuk ka me na e falë Allahu xh.sh.dhe në ditën e gjykimit do të duhet të japim llogari para Allahut xh.sh.

Dhe në fund për fëmijën e edukuar në islam nëse angazhohemi do të kemi sevape edhe pasi të vdesim.
Pejgamberi s.a.v.s thotë: “Kur njeriu vdes i ndërpriten të gjitha sevapet,përveç prej tri gjërave: sadakas së përhershme,diturisë prej së cilës kanë dobi njerëzit,dhe fëmijes së mirë i cili bën dua për prindërin”. (Muslimi)
Vëllezër besimtarë!
Në fundë e lusim Allahun xh.sh. të na udhëzonë në rrugë të drejtë poashtu edhe rrinin-evladin tonë të e shpëton nga rruga e gabuar dhe të e drejton në rrugë të drejtë.Amin.

Hutbe e mbajtur në xhuma me 06-06-2008,fsh.Sedllarcë,
E pregaditi imami i xhamis Xhelal ef.Xhemaili.

Dr. Maurice Bucaille, "Hyra në Islam dhe e besova këtë Kuran"

Dr. Maurice Bucaille, "Hyra në Islam dhe e besova këtë Kuran"
Studimi i trupit të Faraonit u bë shkaktar për pranimin e Islamit të dijetarit dhe shkencëtarit të madh francez Dr. Maurice Bucaille

"Sot po ta shpëtojmë trupin tënd [të vdekur]që të shërbesh si argument për ata që vijnë pas teje". (Junus; 92)

Kur erdhi në pushtet Fransua Miterani në Francë në vitin 1981, Franca kërkoi nga Egjipti që t'ua lejojë sjelljen e mumies së Faraonit në Francë për ekspertizë dhe analiza më të thella në lidhje me balsamimin e tij.
Pas pranimit të kësaj kërkese, në Francë arriti trupi i zullumqarit më të madh të të gjitha kohërave, për pritjen e të cilit në aeroport kishte dalë presidenti me ministrat e tij, si shumë personalitete të larta Franceze.
Trupin e Faraonit e dërguan në një qendër arkeologjike që më vonë të bëjnë analiza dhe ekspertiza shkencëtarët, arkeologët dhe mjekët më të njohur të Francës.
Si udhëheqës i grupit të shkencëtarëve ishte profesor Dr. Maurice Bucaille, ndërsa ekspertiza e tyre kishte të bënte me atë se si ka ardhur deri te vdekja e Faraonit.
Përveç mumies së Faraonit, në mesin e trupave ishte edhe trupi i Ramzesit të dytë, i cili dallonte nga mumiet tjera sepse vdekja e tij siç shihet nga trupi dallonte me vendosjen e duarve të tij mbi gjoks pas balsamimit të trupit të tij..
Shkencëtarët u habitën kur dora e majtë kërceu para, gjatë kohës derisa po ia largonin fashën. Kjo do të thotë se ata të cilët e kanë balsamuar trupin e tij duart ia vendosën mbi gjoks sikurse mumieve tjera me presion – mundim
Në orët e vona të natës pas një studimi të thellë dhe një ekspertize të rëndë, për profesorin Marucie Bacuille u bë e ditur që në brendinë e trupit të Faraonit kishte krip deti .
Përderisa kockat e trupit i kishte të thyera, por lëkura ishte e pa shqyer ishte ky edhe një argument më i madh që Faraoni ishte mbytur në det, që lë të kuptohet se kur trupi është ballafaquar me valët e detit atëherë kockat janë thyer ndërsa lëkura nuk është shqyer, dhe se trupi i Faraonit është nxjerrë nga deti pas një kohe të shkurtër ku menjëherë është balsamuar.

Gjëja më e çuditshme nga kjo që arritën që ta komentojnë është se Faraoni në momentin e mbytjes së tij në dorën e tij të djathtë mbante frenat e kalit të tij apo shpatën, ndërsa në dorën e tij të majtë mburojën
Pos të tjerave ajo që e habiti më shumë profesorin Marucie ishte pse trupi i Faraonit ishte më së paku i dëmtuar në krahasim me trupat tjerë të balsamuar.
Prof. Marucie iu kthente studimit të tij disa herë me qëllim që të dal me një përfundim nga zbulimi i tij. Ai donte të dilte me një zbulim epokal, i cili ishte i pa njohur deri atëherë në lidhje me mumiet.

Një shok i tij e këshilloi profesorin të mos ngutej, me që muslimanët e dinë fare mirë se si është mbytur Faraoni qysh para 14 shekujsh. Marucie shprehu habinë e tij nga kjo e dhënë dhe duke e refuzuar dhe tha: "Si është e mundur të dihet një gjë e tillë para 14 shekujsh kur neve tani kemi arritur ta zbulojmë pas një analize dhe ekspertize të gjatë me mjetet më moderne".
Është me rëndësi të ceket se mumiet janë zbuluar në Egjipt në vitin 1893.
Çdo ditë tek profesori shtohej shqetësimi dhe pyetja se si një gjë e tillë qenka e njohur te muslimanët gjë kur jo vetëm arabët por edhe tërë bota mbarë deri në ditët e sotme nuk kanë ditur asgjë se si egjiptasit e bënin balsamimin e trupave të mumieve.
Ndërsa Dr. Maurice ulej tek trupi i Faraonit mendonte lidhur me idenë të cilën ia kishte dhënë shoku i tij se në Kuranin të cilin e kanë muslimanët në duar flitet për këtë se si trupi i tij u ruajt pas mbytjes në det.

Në vetën e tij mendonte si është e mundur që në librin e muslimanëve të tregohej diçka në lidhje me trupin e Faraonit që e kam para syve të mi. A është e mundur që Muhamedi (a.s) t'i njoftonte në lidhje me trupin e Faraonit qysh para 1400 vjetësh?
E mori Tevratin që ta lexoj se çka shkruante për Faraonin dhe aty gjeti që ai bashkë me ushtrinë e tij u mbyt në det por asgjë më shumë se kjo. E mori edhe Ungjillin por nuk gjeti asgjë, dhe konkludoi se as Tevrati e as Ungjilli nuk e përmendi ngjarjen e trupit të Faraonit se çka është bë me të.
Pas ekspertizës dhe analizave që ia bënë mumieve u kthyen prapë në Egjipt.
Por Maurice nuk u qetësua e as që deshi të pajtohet me faktin që muslimanët e paskan ditur qysh herët për Faraonin dhe fatin e tij. Andaj vendosi që të udhëtonte në njërin prej vendeve islame në mënyrë që të takoj një grup prej dijetarësh islam. Pas takimit me dijetarët islam iu tregoi se çka kishte zbuluar pas analizave që ia kishte bë trupit të Faraonit. Njëri prej dijetarëve islam e mori Kuranin dhe e hapi suren Junus:92 ku Allahu thotë:
Sot po të shpëtojmë ty (po të nxjerrim prej detit) me trupin tënd (të vdekur), që të shërbesh si argument për ata që vijnë pas teje. Vërtet, ekziston një shumicë njerëzish që nuk hulumtojnë argumentet Tona
Kur e dëgjoi këtë ajet, trupi i tij filloi që të dridhet dhe u ngrit në këmbë në prani të një numri të madh të dijetarëve dhe zëshëm deklaroi: "Hyra në Islam dhe e besova këtë Kuran".

Përktheu: Muhamet Fazliu

Marur nga: www.mesazhi.com