Hutbe: Dhikri ( të përmendurit e Allahut xh.sh )
Falenderimi i takon All-llahut xh.sh.Krijuesit të gjithësis. 0 Zot, fale krijesën më të ndershme, Muhammedin alejhis-selam.Përshëndetjet tona qofshin për njerëzit e Tij të zgjedhur dhe të devotshëm. Dëshmoj se nuk ka Zot tjetër pos All-llahut xh.sh. Dëshmoj se Muhammedi s.a.v.s.është rob dhe i dërguar i Tij.
Vëllezër besimtarë!
Falenderimi i takon All-llahut xh.sh.Krijuesit të gjithësis. 0 Zot, fale krijesën më të ndershme, Muhammedin alejhis-selam.Përshëndetjet tona qofshin për njerëzit e Tij të zgjedhur dhe të devotshëm. Dëshmoj se nuk ka Zot tjetër pos All-llahut xh.sh. Dëshmoj se Muhammedi s.a.v.s.është rob dhe i dërguar i Tij.
Vëllezër besimtarë!
Allahu xh.sh.në suren El-Bekare ajeti 152 thotë:
“Pra, ju më kujtoni Mua (me adhurime), Unë ju kujtoj juve (me shpërblim), më falenderoni Mua, e mos më Mohoni.”(Bekare, 152).
Në vazhdim do të përmendim disa ajete dhe disa hadithe të Muhammedit s.a.v.s. të cilët flasin për vlerën e dhikrit-të përmendurit e Allahut xh.sh dhe frigërrespektin që duhet të kemi ndaj Allahut xh.sh.ne si besimdrejtë…
All-llahu Fuqiplot në Kuranin famëlartë në suren El-Bekare ajeti 200,thotë:
“E kur t’i kryeni detyrat tuaja, përkujtoni All-llahun sikurse i përkujtoni prindërit tuaj, bile edhe më fortë…''(Bekare, 200).
Poashtu Allahu xh.sh,në suren Nur ajeti 37,thotë:“Ata janë njerëz që nuk i pengon as tregtia e largët e as shitblerja në vend për ta përmendur All-Ilahun,për ta falur namazin dhe për të dhënë zeqatin...''(Nur, 37).
Për të përmendurit e All-llahut xh.sh.pejgamberi s.a.v.s. ka thënë:
“A doni t'u tregoj për veprën më të mirë, më të dashur tek All-Ilahu,me të cilën fitoni shpërblimet më të larta tek Ai, vepër më e dobishme se sa shpenzimi i arit dhe të hollave (sadaka sh.p.), më e dobishme se sa ta fitoni armikun? Thanë: Po, si jo. Pejgamberi s.a.v.s.tha: Të përmendurit e All-llahut (dhikri).”
Transmetohet se Pejgamberi Muhammedi s.a.v.s.ka thënë: “Shembulli i atij që e bën dhikër All-llahun dhe atij që nuk e bën është sikur shembulli i të gjallit me të vdekurin.''
Vëllezër besimtarë!
“Pra, ju më kujtoni Mua (me adhurime), Unë ju kujtoj juve (me shpërblim), më falenderoni Mua, e mos më Mohoni.”(Bekare, 152).
Në vazhdim do të përmendim disa ajete dhe disa hadithe të Muhammedit s.a.v.s. të cilët flasin për vlerën e dhikrit-të përmendurit e Allahut xh.sh dhe frigërrespektin që duhet të kemi ndaj Allahut xh.sh.ne si besimdrejtë…
All-llahu Fuqiplot në Kuranin famëlartë në suren El-Bekare ajeti 200,thotë:
“E kur t’i kryeni detyrat tuaja, përkujtoni All-llahun sikurse i përkujtoni prindërit tuaj, bile edhe më fortë…''(Bekare, 200).
Poashtu Allahu xh.sh,në suren Nur ajeti 37,thotë:“Ata janë njerëz që nuk i pengon as tregtia e largët e as shitblerja në vend për ta përmendur All-Ilahun,për ta falur namazin dhe për të dhënë zeqatin...''(Nur, 37).
Për të përmendurit e All-llahut xh.sh.pejgamberi s.a.v.s. ka thënë:
“A doni t'u tregoj për veprën më të mirë, më të dashur tek All-Ilahu,me të cilën fitoni shpërblimet më të larta tek Ai, vepër më e dobishme se sa shpenzimi i arit dhe të hollave (sadaka sh.p.), më e dobishme se sa ta fitoni armikun? Thanë: Po, si jo. Pejgamberi s.a.v.s.tha: Të përmendurit e All-llahut (dhikri).”
Transmetohet se Pejgamberi Muhammedi s.a.v.s.ka thënë: “Shembulli i atij që e bën dhikër All-llahun dhe atij që nuk e bën është sikur shembulli i të gjallit me të vdekurin.''
Vëllezër besimtarë!
Dhikri don të thotë të përmendurit e Allahut xh.sh. pa mar parasysh në çfar mënyre bëhet ajo,dmth.me gjuhë me zemër me shpirt,duke e kujtu dhe duke e përmend Allahun xh.sh. duke thënë:Lai lahe il-lallah,EL-hamdulil-lah,Sub-hanellah,Allahu-Ekber etj.
Kur Davudin a.s. e vizitonin njerëzit, mendonin se ishte i sëmurë, mirëpo ai s’kishte gjë, përveç frikës së madhe ndaj All-llahut.Edhe pse ata nuk ishin gjunahqar,nuk ishin të pamoralshëm, as ishin njerëz që pinin alkool dhe as që dëgjonin muzikë tërë natën e as nuk ishin prej atyre që e linin namazin? Jo, ata ishin prej atyre që më tepër e adhuronin All-llahun,duke i bërë dhikër.
Sulejmani a.s. kur ishte i sëmurë,ai vujti shumë vite,por nuk iu lut Allahut xh.sh qa ta shëron,por kur krimbat fillun t’ia hanë gjuhën,atëhere,Sulejmani a.s. iu drejtua Allahut xh.sh.me këtë lutje dhe i tha:
“O Zot ma mbrojë gjuhën nga krymbat,që të kem mundësi Ty të të kujtojë“.
Pejgamberi s.a.v.s.dhe shokët e tij e kishin të garantuar Xhennetin por përsëri kishin frigërrespekt All-llahun dhe e madhëronin Atë duke i bërë dhikër, kurse sot disa nga njerëzit që e kanë imanin e dobët edhe kur bëjnë gjunahe i shkelin urdhërat e All-llahut ata qeshin-tallen,nuk i japin rëndësi asaj që veprojnë dhe mendojnë; nuk i japin rëndësi faljes së namazit që është shtylla e fesë,nuk I japin gjithashtu rëndësi edhe obligimeve tjera fetare.
Kjo ndodhë për shkak se zemrat e tyre janë forcuar dhe verbuar duke shkuar pas kënaqësive të kësaj bote dhe bukurive të saj. Kështu nuk ishte me të parët tanë të mirë. Ajo gjeneratë kishte Islamin në zemër dhe punonte vetëm për të.
Megjithëkëtë, kishin frigërrespekt ndaj All-llahut aq tepër,aqë Ebu Bekri r.anhu thoshte:
"Ah, sikur të isha një dru i thjeshtë i parëndësishëm" d.m.th. shpresonte të ishte diçka që s’jep llogari përpara All-llahut edhe pse ai e kishte të garantuar Xhennetin qysh në këtë botë.
Omeri r.anhu kur dëgjonte ndonjë ajet kur’anor,në të cilin përmendej dënimi i All-llahut sëmurej dhe binte në shtrat me ditë të tëra. Njerëzit kur e vizitonin mendonin se ishte i sëmurë, e ai në realitet vuante jo për shkak të sëmundjes, por për shkak të frikës dhe rrespektit të madhë që kishte ndaj All-llahut xh.sh.. “Një ditë mori një grusht dhé në dorë dhe tha: "Ah, sikur të isha si ky dhé,të mos më kishte lindur nëna, e të mos isha përmendur".
Ata ishin shëmbëlltyra më e mirë e Islamit, njerëzit që kthyen faqen e historisë dhe e ndriçuan atë. Nuk i frigoheshin askujt përveç All-llahut,nuk adhuronin askend tjetër përveç Allahut xh.sh sepse ashtu i kishte urdhëruar Krijuesi i tyre në Kur’an.
Edhe ne vllezër besimtarë ! Duhet të marim shermbull më të mirë në ata.
Dhe më në fund e lusim Allahun xh.sh me emrat e Tij të bukur dhe me cilësit e Tij të larta të na dhuroj durim dhe frigërrespekt ndaj Allahut Fuqiplot.
Kur Davudin a.s. e vizitonin njerëzit, mendonin se ishte i sëmurë, mirëpo ai s’kishte gjë, përveç frikës së madhe ndaj All-llahut.Edhe pse ata nuk ishin gjunahqar,nuk ishin të pamoralshëm, as ishin njerëz që pinin alkool dhe as që dëgjonin muzikë tërë natën e as nuk ishin prej atyre që e linin namazin? Jo, ata ishin prej atyre që më tepër e adhuronin All-llahun,duke i bërë dhikër.
Sulejmani a.s. kur ishte i sëmurë,ai vujti shumë vite,por nuk iu lut Allahut xh.sh qa ta shëron,por kur krimbat fillun t’ia hanë gjuhën,atëhere,Sulejmani a.s. iu drejtua Allahut xh.sh.me këtë lutje dhe i tha:
“O Zot ma mbrojë gjuhën nga krymbat,që të kem mundësi Ty të të kujtojë“.
Pejgamberi s.a.v.s.dhe shokët e tij e kishin të garantuar Xhennetin por përsëri kishin frigërrespekt All-llahun dhe e madhëronin Atë duke i bërë dhikër, kurse sot disa nga njerëzit që e kanë imanin e dobët edhe kur bëjnë gjunahe i shkelin urdhërat e All-llahut ata qeshin-tallen,nuk i japin rëndësi asaj që veprojnë dhe mendojnë; nuk i japin rëndësi faljes së namazit që është shtylla e fesë,nuk I japin gjithashtu rëndësi edhe obligimeve tjera fetare.
Kjo ndodhë për shkak se zemrat e tyre janë forcuar dhe verbuar duke shkuar pas kënaqësive të kësaj bote dhe bukurive të saj. Kështu nuk ishte me të parët tanë të mirë. Ajo gjeneratë kishte Islamin në zemër dhe punonte vetëm për të.
Megjithëkëtë, kishin frigërrespekt ndaj All-llahut aq tepër,aqë Ebu Bekri r.anhu thoshte:
"Ah, sikur të isha një dru i thjeshtë i parëndësishëm" d.m.th. shpresonte të ishte diçka që s’jep llogari përpara All-llahut edhe pse ai e kishte të garantuar Xhennetin qysh në këtë botë.
Omeri r.anhu kur dëgjonte ndonjë ajet kur’anor,në të cilin përmendej dënimi i All-llahut sëmurej dhe binte në shtrat me ditë të tëra. Njerëzit kur e vizitonin mendonin se ishte i sëmurë, e ai në realitet vuante jo për shkak të sëmundjes, por për shkak të frikës dhe rrespektit të madhë që kishte ndaj All-llahut xh.sh.. “Një ditë mori një grusht dhé në dorë dhe tha: "Ah, sikur të isha si ky dhé,të mos më kishte lindur nëna, e të mos isha përmendur".
Ata ishin shëmbëlltyra më e mirë e Islamit, njerëzit që kthyen faqen e historisë dhe e ndriçuan atë. Nuk i frigoheshin askujt përveç All-llahut,nuk adhuronin askend tjetër përveç Allahut xh.sh sepse ashtu i kishte urdhëruar Krijuesi i tyre në Kur’an.
Edhe ne vllezër besimtarë ! Duhet të marim shermbull më të mirë në ata.
Dhe më në fund e lusim Allahun xh.sh me emrat e Tij të bukur dhe me cilësit e Tij të larta të na dhuroj durim dhe frigërrespekt ndaj Allahut Fuqiplot.
Në fundë të kësaj hutbes i lutemi Allahut Fuqiplot me këto lutje:
1.O Zot! fal mëshirë e paqe mbi pejgamberin s.a.v.s. dhe familjen e tij,dhe begatoi ata, ashtu siç hodhe mëshirë, paqe e begati mbi Ibrahimin a.s,dhe pasardhësit e tij. 2.O Zot! Përfshij në kënaqësinë Tënde të pafund tërë shokët e zgjedhur të pejgamberit Tënd Muhamed,( Ebu Bekrin, Omerin, Othmanin, Aliun) dhe të gjithë sahabet e tjerë dhe na bashko neve me ata në xhennet në botën e ardhshme të Ahiretit.3.O Zot! Forcoje fenë Islame dhe poshtërsoji armiqtë e saj. Ndihmoj muslimanët kudo qofshin dhe dhuroi atyre fitore të shpejtë.4. O Zot! Mëshirojë të gjallët dhe të vdekurit tanë bëni magfiret ,sepse Ti je i vetmi Ai që falë.AMIN.
1.O Zot! fal mëshirë e paqe mbi pejgamberin s.a.v.s. dhe familjen e tij,dhe begatoi ata, ashtu siç hodhe mëshirë, paqe e begati mbi Ibrahimin a.s,dhe pasardhësit e tij. 2.O Zot! Përfshij në kënaqësinë Tënde të pafund tërë shokët e zgjedhur të pejgamberit Tënd Muhamed,( Ebu Bekrin, Omerin, Othmanin, Aliun) dhe të gjithë sahabet e tjerë dhe na bashko neve me ata në xhennet në botën e ardhshme të Ahiretit.3.O Zot! Forcoje fenë Islame dhe poshtërsoji armiqtë e saj. Ndihmoj muslimanët kudo qofshin dhe dhuroi atyre fitore të shpejtë.4. O Zot! Mëshirojë të gjallët dhe të vdekurit tanë bëni magfiret ,sepse Ti je i vetmi Ai që falë.AMIN.
Hutbe: E pregaditi: Xhelal ef. Xhemaili,imami i xhamisë Sedllarcë.
Nuk ka komente:
Posto një koment